CT'ers op exchange

Drie steden, drie verhalen, één ervaring

Terwijl in Rotterdam de laatste tentamens voor de kerstvakantie worden gemaakt en de periode wordt afgerond, wonen verschillende actieve CT’ers sinds dit schooljaar in het buitenland. Hun exchange is geen eerste indruk meer, maar onderdeel geworden van het dagelijks leven: studeren in een andere taal, een bestaan opbouwen in een onbekende stad en routines ontwikkelen die langzaam vertrouwd raken.

Voor deze editie van De Aanslag spraken we met actieve CT’ers Louisa Voogd (Wenen), Ana Kraljevic (Milaan) en Ruben Cohen (Dublin) over hun ervaringen op exchange. We vroegen hen naar lokale gewoontes die onderdeel zijn geworden van hun dagelijks leven, naar dingen die zij onverwacht zijn gaan missen uit Nederland, naar praktische lessen over wonen, studeren en sociale contacten, en naar de manier waarop hun blik op zichzelf is veranderd sinds zij op exchange zijn.

Wat is de mooiste lokale gewoonte of routine die je hebt ontdekt?

Louisa: Ik moet zeggen dat er niet echt iets super specifieks is wat ik hier doe dat ik in Nederland niet zou doen, maar iets wat ik wel echt vaak doe is gewoon ergens naartoe gaan in de stad en zonder plan lekker een beetje rondwandelen om een nieuwe omgeving/buurt te ontdekken. Soms doe ik het alleen en soms gezellig samen met anderen, maar ik merk dat ik dat een hele leuke manier vind om de stad stukje voor stukje te ontdekken en je op die manier juist heel erg open staat voor de nieuwe omgeving en daardoor ook telkens nieuwe leuke plekjes weer ontdekt. Als ik dan bijvoorbeeld een leuk cafeetje of restaurant zie sla ik die op en kan ik als ik een keer ergens wil eten daar naartoe gaan. Eigenlijk doe ik dit zeker wel een paar keer per week als ik even een ochtendje of middag niks op de planning heb. Momenteel zijn ook alle kerstmarkten geopend in Wenen wat het nog leuker maakt om ook die allemaal te zien en met vrienden naartoe te gaan!:)

Ana: De mooiste lokale gewoonte die ik heb ontdekt, is hoe belangrijk Italianen hun middageten vinden. Ze eten dan heel uitgebreid: de eerste gang is meestal pasta, de tweede bestaat uit vlees of vis met groenten en de derde gang is iets zoets. Toen ik met medestudenten aan groepsopdrachten werkte, zochten we vaak naar momenten waarop iedereen beschikbaar was. Ik stelde voor om rond 12.00 uur af te spreken, omdat we dan toch allemaal vrij waren. Maar daar schrokken ze enorm van, je komt écht niet aan hun lunchtijd!

Ruben: Er zijn een aantal gewoontes die veel Ieren hebben. Eén van de leukste dingen aan Ieren is dat ze graag aan een beetje smalltalk doen. Dit noemen ze ook wel ‘craic’. Dus als een Ier tegen je zegt ‘what’s the craic?’ bieden ze je geen drugs aan maar geven ze aan een klein praatje te willen houden. Waar je ook bent, zijn ze gastvrij en gevat met een goede dosis humor. Daarnaast heeft een echte Ier altijd een paraplu en een zonnebril op zak. Het weer is namelijk erg wisselvallig en buien zijn vaak van korte duur. Als dan even de zon schijnt profiteren de Ieren daar maximaal van.

Wat heb je totaal (onverwacht) gemist uit Nederland, en hoe ben je daarmee omgegaan?

Louisa: Heel cliché maar ik denk dat dat toch wel de Nederlandse supermarkt is. Hoewel het aanbod hier redelijk vergelijkbaar is, merk ik dat de Albert Heijn toch zo’n fijne supermarkt is en ze soms hier hele random dingen niet hebben. Op het begin was het vooral even zoeken en kijken welke producten chill zijn maar je went er ook weer zo snel aan. Daarnaast kun je natuurlijk altijd nog aan mensen die op bezoek komen vragen of ze wat dingetjes voor je willen meenemen die je mist! ;)

Ana: Ik miste toch wel echt Nederlands eten wat ik totaal niet had verwacht. Italiaans eten is echt geweldig, maar ik miste toch wel echt Nederlandse kaas, pepernoten en vooral stroopwafels. Elk bezoek dat ik tot nu toe heb gehad heeft voor mij een van deze dingen meegenomen :)

Ruben: Ten eerste heb ik natuurlijk de leuke activiteiten en leden van CT gemist. Daarnaast mis ik de Rotterdamse metro heel erg. Het openbaar vervoersysteem in Dublin bestaat enkel uit bussen die vaak te laat komen. Ook is het vaak onduidelijk wanneer ze komen, dit is in Nederland allemaal een stuk beter geregeld. Wat ik erg onverwacht gemist heb is de Nederlandse keuken of in ieder geval de supermarkten. Kruiden en pepers zijn hier beperkt beschikbaar en over het algemeen laat het assortiment van de supermarkt te wensen over. De Ieren hebben vele kwaliteiten maar koken is er niet één van. Ik heb 3 verschillende Ierse huisgenoten die allemaal hun eigen airfryer van thuis hebben meegenomen, dat zegt genoeg denk ik.

Welke praktische tip zou jij toekomstige (exchange-)studenten willen meegeven over studie, huisvesting of sociale contacten?

Louisa: Mijn eerste tip is begin echt zo vroeg mogelijk met het zoeken naar een kamer als je weet dat je op exchange gaat. Het scheelt zoveel stress en moeite als je ruim van tevoren al begint en je je alvast inschrijft bij organisaties die kamers voor studenten verhuren of gewoon particulier op zoek gaat. Misschien kun je iemand vinden die vóór jou op exchange is geweest naar dezelfde stad en aan die persoon vragen wat het handigst is en in welke buurten je bijvoorbeeld liever wel of niet wil wonen. Mijn tweede tip is zeg de eerste weken op alles ja en ga naar zoveel mogelijk events en activiteiten die worden georganiseerd. Volgens mij heeft iedere stad wel een organisatie die activiteiten voor exchange studenten organiseert of vanuit de uni zelf. Het kan soms een beetje veel zijn maar je leert zoveel mensen kennen en iedereen is nog nieuw dus staat open voor nieuwe vriendschappen. Bij ieder evenement leer je wel mensen kennen waarmee je contacten kunt uitwisselen en daarna nog eens mee kan afspreken. Na een tijdje hou je de mensen over met wie je het meeste klikt en blijf je vooral daarmee leuke dingen doen, maar het is altijd goed om zoveel mogelijk nieuwe mensen te ontmoeten en op nieuwe plekken te komen de eerste weken.

Ana: Ik raad toekomstige exchange studenten aan om niet af te wachten met het zoeken van huisvesting. Het is ook erg handig om een back-up plan te hebben. Er is een hele grote kans dat je eerste keus niet gaat lukken. Het is dan erg fijn om terug te kunnen vallen op een tweede keus.

Ruben: Ten eerste zou ik iedereen die twijfelt op exchange te gaan, adviseren dit te doen. Het is een onvergetelijke ervaring waar ik nog geen seconde spijt van heb gehad. Ik zou mensen aanraden erg vroeg op zoek te gaan naar huisvesting aangezien dit voor mij best een uitdaging was. Ook adviseer ik ze van tevoren goed de kosten in te schatten want het kan aardig duur zijn, zeker aangezien je geen afgekochte borrels van CT meer hebt. Tot slot zou ik mensen aanraden om in de eerste weken gelijk alles uit de kast te halen om sociale contacten op te doen. In de eerste weken is iedereen op zoek naar nieuwe vrienden en is dus de ideale gelegenheid om dit te doen. Als je te lang wacht kan dit lastiger worden. Ondanks dat het erg spannend is in een nieuw land adviseer ik je dit gelijk bij aankomst te doen, dit heeft mij veel leuke nieuwe contacten en vrienden opgeleverd.

Hoe kijk je naar jezelf nu je hier woont en waarin ben je veranderd vergeleken met de student die uit Nederland vertrok?

Louisa: Het allerleukste aan mijn exchange vind ik dat je echt een nieuw leven opbouwt in een compleet nieuwe stad en ook echt alles kunt doen en de mensen kunt ontmoeten die het beste bij jou passen. Ik denk dat ik daardoor ook mezelf nog beter heb leren kennen en zelfstandiger ben geworden. Ik merk dat ik hier veel sneller iets buiten mijn comfortzone doe dan toen ik in Nederland was omdat je toch niemand nog kent en juist nieuwe dingen wil proberen. Ik denk dat dat wel de grootste verandering is ten opzichte van mijn leven in Rotterdam. Ik zou het iedereen echt aanraden en de kans absoluut pakken als je die hebt om een exchange of überhaupt een buitenlandervaring op te doen!!

Ana: Het wonen in een nieuwe stad met een andere taal en cultuur heeft me flexibeler gemaakt. Ik kan me sneller aanpassen en voel me zekerder in onbekende situaties. Ook ben ik socialer geworden. Doordat iedereen hier nieuw is, leer je vanzelf om sneller contacten te leggen en open te staan voor verschillende achtergronden en perspectieven. Daarnaast heeft het Italiaanse tempo wat veel relaxter is, maar tegelijk heel gepassioneerd is, me geleerd om balans te vinden: ik plan nog steeds graag, maar ik kan nu beter genieten van het moment.

Ruben: Ik denk dat ik nog een stuk zelfstandiger ben geworden. In Nederland woonde ik ook op kamers wat voor zelfstandigheid zorgt, maar hier heb je werkelijk niks om op terug te vallen. Als je bestaande contacten er niet zijn, dan zul je echt alles zelf moeten ontdekken en opbouwen. Daarnaast verandert ook je wereldbeeld doordat je met zoveel internationale studenten omgaat en besef je dat mensen uit verschillende landen veel meer op elkaar lijken dan je misschien eerst denkt. Uiteindelijk ben je allemaal student en ernaar op zoek om de beste tijd te beleven. Ook ben ik initiatiefrijker en socialer geworden, in Nederland heb je zoveel contacten dat je altijd wel iets te doen hebt en hier moet je er actief voor zorgen dat je dagen vol zitten met leuke dingen zodat je niet maar op je kamer zit. Al met al ben ik vele ervaringen rijker en vele euro’s lichter.

De verhalen van Louisa, Ana en Ruben laten zien dat een exchange zich vooral vormt in het dagelijks leven. In vaste routes door een nieuwe stad, in routines die langzaam normaal worden en in het besef dat het Nederlandse supermarktaanbod zo slecht nog niet is. Terwijl in Rotterdam de periode wordt afgerond en het vertrouwde ritme weer wordt hervat, bouwen zij elders verder aan een leven dat inmiddels eigen is geworden. Tegelijkertijd zijn zij zelf mee veranderd: zelfstandiger, flexibeler en met een bredere blik dan bij vertrek. Drie steden, drie verhalen, één ervaring. Een periode die ook na terugkomst zichtbaar zal blijven.